Net op tijd het feminisme uitgestapt, anders had ik vandaag – God verhoede – ergens groepsgewijs in een piskrul moeten gaan zitten. Uit solidariteit met de onderdrukte vrouwen die om 4 uur ’s nachts met een volle blaas de kroeg uit rollen.
Nou wilde ik eigenlijk tikken: “laten ze zich eerst maar eens druk gaan maken om vrouwen in Afghanistan”. Want dat denk ik meteen wel. Demonstratief openbaar zitten plassen kun je van alles noemen, maar geen snoeihard statement van vrouwendiscriminatie. In welk patriarchaal systeem kan een vrouw ongestraft in haar blote bibs op straat gaan plassen?
Maar als ik hardop “laat ze maar eerst eens!” zeg, beland ik weer in die rare spagaat waar het feminisme zo vaak in ontspoort.
Rechts: “Zeik niet over vrouwenrechten in Nederland, kijk eerst maar eens naar de rest van de wereld!”
Links: “Schandelijk om de rest van de wereld te betuttelen, kijk eerst maar eens naar wat er in Nederland nog allemaal mis is!”
“Whataboutism” is een drogreden.
Er is elders in de wereld groter onrecht. Maar betekent dat dat we klein onrecht hier niet mogen bespreken? Ik hoor nooit over CAO’s: “Laat ze eerst maar eens demonstreren voor de mijnwerkers in Chili!”.
En in Nederland is nog niet alles perfect. Maar ik hoor ook nooit “Laten we de mijnwerkers in Chili niet betuttelen en onze rechten opleggen!! Alsof onze eigen CAO’s zo perfect zijn!”
Dus wat vind ik nou eigenlijk van plaskrullen voor vrouwen… (Over de ranzige actievorm ‘op straat plassen’ ben ik snel uitgedacht. Ik zou er voor geen miljoen aan meedoen.). Ik vraag me af –
Hebben we allemaal overal recht op toiletten?
Is het een overheidstaak ze te plaatsen? Zo ja, waarom dan alleen Amsterdam-centrum? Waarom niet in Klaaswaal of Lunteren?
Hoeveel overheidsgeld willen we eraan besteden, inclusief schoonmaakkosten?
Had die wildplassende vrouw bij de bel voor de laatste ronde ook haar eigen verantwoordelijkheid kunnen nemen door even stil te staan bij haar blaas?
Heeft ze eerst de gemeente benaderd voor een oplossing? Of heeft ze meteen de mediagenieke actiekaart gespeeld? Waarom gaan landelijke media mee in een Amsterdams hypeje?
Aan het eind van de rit denk ik nog steeds: zéur toch niet zo. Maar als jij er de straat voor op wilt, ga je gang.
Dan kijk ik gráág weg van dit ‘probleem’.