Ophef in digitaal Nederland. Gisteren lanceerde SIRE een campagne, waarin zij aangeven alle Nederlandse opvoeders aan het denken te willen zetten over hun gedrag ten aanzien van jongens. Jongens presteren de laatste jaren steeds slechter en lijken achter te blijven op academisch vlak. SIRE wil dat jongens de ruimte krijgen om zich te ontwikkelen op de manier die bij hen past. Hierbij geven zij aan dat jongens en meisjes verschillende manieren hebben om zich te ontwikkelen. Niet zo gek, dacht ik nog. Toch dacht digitaal NL daar iets anders over:
“Er zijn geen verschillen tussen meisjes en jongens. Er zijn alleen verschillen tussen individuen.”
Bijna goed. Er zijn verschillen tussen beide. Natuurlijk zijn er jongens die geen behoefte hebben aan meer beweging. Die houden van spelen met poppen, breien en knutselen. Er zijn ook meisjes die houden van voetbal, skateboarden en bomen klimmen. Maar ontkenning van verschillen tussen jongens en meisjes die keer op keer (Stewart-Thomas & Thomas, 2013; Goldman, 2017) zijn bewezen en de invloed die dit heeft op de ontwikkeling, lijkt mij onverstandig.
Genderneutraliteit is niet realistisch. Landen die hier hardnekkig naar streven, hebben dan ook weinig succes.
Kijktip:
In een recent NRC artikel wordt gezegd dat het lastig is om een biologisch component te onderzoeken met betrekking tot het fysieke gedrag van jongens. Er zijn echter genoeg onderzoeken te vinden die dit doen. Niemand ontkent het aangeleerde component. Ondanks de resultaten van vele cross-culturele studies, experimenten en neuro-imaging, wordt het biologische component nog steeds aan de kant geschoven (Goldman, 2017).
Verder geven jongens vaker aan fysieke afleiding te gebruiken als coping mechanisme (Frydenberg & Lewis, 1993). Hoewel ouders sommige vormen van agressiever en fysiek spel aanmoedigen, worden andere vormen weer ontmoedigd (Geary, Byrd-Craven, Hoard, Vigil, & Numtee, 2003). Verder kiezen jongens er voor om vaker met andere jongens te spelen en meer fysieke vormen van spel in te zetten zonder aanmoediging van ouders (Geary, Byrd-Craven, Hoard, Vigil, & Numtee, 2003; Gavarry, Giacomoni, Bernard, Seymat & Falgairette, 2003).
Daarnaast is het voorstel om jongens meer ruimte te geven om met elkaar te laten ravotten geen verkeerde theorie. Vooral jongens die moeite hebben met zelfcontrole kunnen hier juist baat bij hebben (Kennedy-Moore, 2015). Zelfcontrole blijkt ook een nuttige vaardigheid voor jongens om met stress om te gaan (O’Conner & Brown, 2016).
Enfin, er is genoeg literatuur te vinden op het gebied van genderverschillen. De controverse ontgaat mij volledig.
“De boodschap moet zich ook richten op meisjes”
Hier kan ik begrip voor opbrengen. Meisjes moeten inderdaad ook kunnen ravotten. Maar men gaat nu aan het doel voorbij. Het doel was niet om meisjes buiten te sluiten. Het doel was om ruimte voor jongens onder de aandacht te brengen. Jongens hebben het momenteel wat moeilijker op school. Duidelijker gezegd:
Aandacht voor jongens en hun ontwikkeling =/= Meisjes en hun ontwikkeling hebben geen aandacht nodig
Jongens ontwikkelen zich op een meer fysieke manier =/= Er zijn geen jongens die geen behoefte hebben aan meer ruimte voor fysieke ontwikkeling
Jongens ontwikkelen zich op een meer fysieke manier =/= Er zijn geen meisjes die behoefte hebben aan meer ruimte voor fysieke ontwikkeling
“Deze campagne is schadelijk. Er dient niet te worden gekeken naar gender.”
In een artikel van het AD (Koenes, 2017) geeft het COC aan dat deze campagne schadelijk is voor de LHBT gemeenschap. Kinderen voelen zich mogelijk niet thuis in dit stereotype en krijgen zo met nog meer pesterijen te maken. Ik stel voor dat het beperken van grote groep jongens die hier wel binnen valt niet de oplossing is. Laten we in plaats daarvan streven naar acceptatie van kinderen die afwijken van de “standaard”. Mogelijk kan het COC hier met SIRE een andere campagne voor opzetten. Leuk idee voor de volgende keer.
Verder geeft, in datzelfde artikel, mevrouw van Haren van de AVS aan, zich niet te kunnen vinden in het ‘jongens-meisjes-denken. Zij stelt dat er niet naar gender gekeken moet worden, maar meer naar de behoefte van het kind. Begrijp ik nu goed dat mevrouw van Haren beweert dat er helemaal geen verschil in behoefte is, omdat er jongens en meisjes bestaan die hier niet aan voldoen?
Nee dat schijnt mevrouw van Haren niet te beweren.
Ze erkent namelijk wel dat de inrichting van het huidige schoolsysteem beter is afgesteld op gedrag dat zich vaker voordoet bij meisjes. ,,Denk aan rustig praten, niet rennen, samenwerken. Als meisje scoor je daar vaak beter op en kun je makkelijker laten zien dat je daar goed in bent. Voor jongens is dat moeilijker.”
Ik vraag mij af of mevrouw van Haren door heeft dat zij zichzelf tegenspreekt en SIRE gelijk geeft.
Ik verwijs u dan ook opnieuw naar de documentaire “The Gender Paradox” (zie boven).
“Is er wel kritiek te leveren op de campagne?”
Natuurlijk. De campagne richt zich vooral op de fysieke ontwikkeling en laat de cognitieve focus van het onderwijs verder buiten beschouwing. Deze ligt tegenwoordig op taal. Iets waar jongens meer moeite hebben. Jongens hebben dan ook vaker dyslexie (Berninger, Nielsen, Abbott, Wijsman & Raskind, 2008). Ook hier zijn er weer verschillen te vinden in de hersenen van jongens en meisjes (Evans, Flowers, Napoliello, et al., 2014).
Ik sluit mij dus aan bij de kritiek dat deze campagne er niet voor gaat zorgen dat jongens direct beter zullen gaan presteren. Om andere redenen. Maar toch. Het is een begin. Het idee dat het schadelijk zou zijn, wordt echter niet ondersteund door de literatuur.
Tot Slot:
Ik word er een beetje droevig van het feit dat een oproep voor aandacht voor jongens zo negatief wordt ontvangen. Misschien beperkt zich dit vooral tot social media, aangezien onder Nederlandse ouders van jongens er 76 procent vindt dat dit onderwerp meer aandacht moet krijgen.
Het doet mij denken aan de posters in Rotterdam, waar bewustwording voor de vrije partnerkeuze voor vrouwen werd gevraagd. Mensen voelen zich vooral buitengesloten en aangevallen. De positieve boodschap ontgaat ze. Terwijl in beide gevallen ruimte is voor iedereen die het nodig heeft.
Mijn dochter is een echte “tomboy”. Zij werd niet genoemd in de SIRE campagne of op een poster. Toch begreep ik dat ook zij hier toe behoorde en moedig ik beide campagnes aan.
Verschillen tussen jongens en meisjes zeggen niets over hoeveel ze waard zijn. Daarin zit nu juist geen verschil. We zijn gelijk, maar niet hetzelfde. En alle kinderen die niet binnen de “hokjes” vallen? Die hoeven dat ook niet. Ze houden ons scherp en maken de wereld interessant.
Hup SIRE! Hup Jongens! En Hup Meisjes!
Bronnen:
Frydenberg, E. & Lewis, R. (1993). Boys play sport and girls turn to others: age, gender and ethnicity as determinants of coping. https://www.sciencedirect.com/science/article/pii/S0140197183710249
Stewart-Thomas, S. & Thomas, A.G. (2013). The Ape That Thought It Was a Peacock: Does Evolutionary Psychology Exaggerate Human Sex Differences?. https://www.researchgate.net/publication/236629296_The_Ape_That_Thought_It_Was_a_Peacock_Does_Evolutionary_Psychology_Exaggerate_Human_Sex_Differences
Goldman, B. (2017). Two minds: The cognitive differences between men and women. https://stanmed.stanford.edu/2017spring/how-mens-and-womens-brains-are-different.html?utm_source=New+Daily+Newsletter+Subscribers&utm_campaign=7d6d7581b5-EMAIL_CAMPAIGN_2017_07_23&utm_medium=email&utm_term=0_4675a5c15f-7d6d7581b5-81803649
Geary, D.C., Byrd-Craven, J., Hoard, M.K., Vigil, J. and Numtee, C. (2003). Evolution and development of boys’ social behavior. Department of Psychology, 210 McAlester Hall, University of Missouri, Columbia, MO 65211-2500, USA https://www.researchgate.net/profile/Jacob_Vigil/publication/222674192_Evolution_and_Development_of_Boys’_Social_Behavior/links/0912f50a69f16db1b3000000/Evolution-and-Development-of-Boys-Social-Behavior.pdf
Gavarry, O., Giacomoni, M., Bernard, T., Seymat, M., and Falgairette, G. (2003). Habitual Physical Activity in Children and Adolescents during School and Free Days. Unite´ d’Ergonomie Sportive et Performance, Universite´ de Toulon et du Var, La Garde, France https://s3.amazonaws.com/academia.edu.documents/42088897/Habitual_physical_activity_in_children_a20160204-11960-1ipm788.pdf?AWSAccessKeyId=AKIAIWOWYYGZ2Y53UL3A&Expires=1501022240&Signature=ruwaY3QE6mTMNbUu%2BpJ2GnTJvGM%3D&response-content-disposition=inline%3B%20filename%3DHABITUAL_PHYSICAL_ACTIVITY_IN_CHILDREN_A.pdf
Koenes, R. (2017). Kritiek op nieuwe SIRE-campagne: ‘oubollig en ronduit schadelijk’. https://www.ad.nl/binnenland/kritiek-op-nieuwe-sire-campagne-oubollig-en-ronduit-schadelijk~a8430143/
Berninger VW, Nielsen KH, Abbott RD, Wijsman E, Raskind W (2008) Gender differences in severity of writing and reading disabilities. J Sch Psychol 46(2):151–172 https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19083355?dopt=Abstract
Evans, T.M., Flowers, D.L., Napoliello, E.M. et al. (2014). Brain Struct Funct: Sex-specific gray matter volume differences in females with developmental dyslexia 219: 1041. https://doi.org/10.1007/s00429-013-0552-4
Kennedy-Moore, E. (2015). Do Boys Need Rough and Tumble Play?: Why do boys wrestle, rough house, and play pretend fighting? https://www.psychologytoday.com/blog/growing-friendships/201506/do-boys-need-rough-and-tumble-play
O’Conner, P. & Brown, C.M. (2016). Sex-linked personality traits and stress: Emotional skills protect feminine women from stress but not feminine men. Elsevier: Personality and Individual Differences Volume 99, September 2016, Pages 28-32
