Jazeker, mensen zijn ook dieren, zoogdieren. We hebben een morele verantwoordelijkheid om op te komen voor de kwetsbaren en onmondigen, dus ook voor kinderen en dieren. Dierenmishandeling keurt iedereen dan ook af. Daar hoeven geen Kamervragen over gesteld worden, zou Tom Egbers zeggen.
Introducing Femke Merel Arissen van de PvdD. Rechten en filosofie. Tweede Kamer. 1983.
Haar pennenvrucht heeft de titel ‘Discriminatie komt voort uit ‘Ons Soort Mensen’ denken’.
Ons soort mensen krijgt een beetje de kriebels als de ondertitel al meteen in de ‘wij’ vorm stelt dat ‘we’ iets tegen huidskleuren, geaardheden, geloof hebben. Gewoon. Nou ja daar schrikt tegenwoordig niemand meer van, maar Femke tilt het nog even naar een hoger plan. En we hebben volgens dit lid van de Tweede Kamer ook iets tegen een ander IQ, tegen een andere politieke voorkeur (dat is toch stemmen?), tegen een ander paspoort, tegen andere eetgewoonten. Waarom zou ik in vredesnaam iets hebben tegen wat iemand op zijn bord heeft liggen? Discrimineer ik nu als ik spruiten niet lekker vind? Of is dat pas als het om doner kebab gaat? Werkelijk hoe breed kun je het trekken?
Speak for yourself Femke! Wat is dit voor psychologische projectie?
Volgens mij mag jij een heleboel niet van jezelf en zou je wel wat humor en relativering kunnen gebruiken. ‘Een diepgeworteld disrespect voor leefstijl, gewoonten, enz.’. Nou nou.
Discriminatie betekent per definitie: onderscheid maken. Het zit evolutionair diepgeworteld in ons brein geprogrammeerd – al een paar miljoen jaar. Het bleek namelijk nogal handig te zijn om op de savanne wél uit de klauwen van een sabeltandtijger te blijven, maar tegelijkertijd voor een antilope niet weg te rennen. Nog belangrijker was het om onderscheid te maken tussen stammen die wilde samenwerken of stammen die boven op je vrouw wilden liggen en je territorium wilden afpakken. Er zijn al veel onderzoeken gedaan naar chimpansees en bonobo’s en daaruit bleek dat ze zich verre van de door Femke opgestelde deugdethiek hielden. (Wat overigens een vreemde spagaat voor haar moet zijn: ben ik nu voor racistische dieren?) Ik ben geen expert op dit gebied, maar ik weet zeker dat ik geen onzin praat, hoe knullig misschien ook verwoord. Waarmee ik maar wil zeggen dat de kennis op dit vlak voor het opscheppen ligt, maar niemand doet er iets mee lijkt het. Nee, al dat intellect wordt ge/misbruikt om onszelf een lekker gevoel te geven met deugdretoriek omdat we zo graag in WO2 bij de goeieriken hadden willen zitten.
Nu wordt er door Femke gesteld dat er politieke munt geslagen wordt uit het feit dat men een link legt tussen religie en geweld tegen homo’s. Beeldvorming zou dat zijn. Het is om met je kop door een muur te rammen: religie heeft een hekel aan homo’s. Punt. Dat staat zowel in de Bijbel als in de Koran. Daarmee geef ik dus credits aan de heilige boeken. Elke verzachting daarentegen is van menselijke aard, niet vanuit de religie. De mens heeft in de sociale constructies die hij bewoont besloten dat het (heel langzaam, dat wel) toch wel wat onaardig was voor onze medemenselijke homo. Dat is vooruitgang. Een religie die dat weer wil terugdraaien krijgt terecht de hoon van de samenleving. Er is tevens een pathologische blindheid omtrent de bij uitstek discriminatoire kenmerken van met name de abrahamistische godsdiensten. Religie is misschien een tijdje handig geweest om velerlei redenen, maar het wordt met de huidige stand van de wetenschap tijd dat de mens volwassen wordt. Religie remt elke vooruitgang en heeft geen meerwaarde voor mensen anders dan Sinterklaas heeft voor een kind van 4. Het feit dat we over dit soort waanzin moeten neuzelen in 2017 terwijl we in 1969 al naar de maan konden zegt nogal wat.
Terug naar Femke.
Er zijn geen ‘onduidelijke redenen van speciecisme’. De reden dat we een varken eten en geen hond heeft inderdaad niets met IQ te maken of welk dier we ‘minder’ vinden. Er heerst een schrikbarende onverschilligheid in het universum omtrent de morele weging tussen een hond of varken. Of mens. Dit zijn waarschijnlijk studies filosofie bij inHolland als je zo weinig brede kennis hebt en afstand kan nemen tot je eigen politieke navelstaarderij.
Al met al is het nogal arrogant en absurd om te denken dat je discriminatie even uit het sociale leven kunt verbannen. Het is onwijs om alleen maar met symptoombestrijding bezig te zijn, alsof de wereld alleen uit goede en slechte mensen bestaat. Het is onverstandig om constant mensen met schuldgevoelens op te zadelen, terwijl ze vaak niet eens weten waaróm ze handelen of denken zoals ze doen. Mensen zijn niet boosaardig per definitie, maar zo creëer je ze wel – het wekt namelijk verzet. Maar we zijn eigenlijk sociale samenwerkende wezens met zelfs een altruïstische aard. Lees ‘de Zelfzuchtige Genen’ van evolutiebioloog Richard Dawkins en verbaas je over de verbluffend simpele, maar elegante wijze waarop er constant naar een evolutionair evenwicht gezocht wordt in het leven. De schoonheid daarvan kan ons tot veel optimisme stemmen. Er wordt echter teveel nadruk gelegd op het falen van karakter in plaats van dat het inherent aan ‘Ons Soort Mens’ is dat we onderscheid móeten maken. En dat dat niet erg is. Het is echt de hoogste tijd dat we eens normaal leren omgaan met het fenomeen discriminatie en ons eindelijk eens te verlossen van die idiote behoefte om Anne Frank alsnog uit dat Achterhuis te willen redden.
Hou op met iedereen de maat te nemen en achter elke boom een racist te zien. Accepteer gewoon dat het bestaat, maar dat we een ongelooflijk sterke democratie hebben die wetten heeft die afdoende werken. En als dat niet het geval is passen we ze aan. En iedere racist is een eikel die vanzelf door de zelfregulerende maatschappij wordt kaltgestellt. Als we tenminste af en toe een keer een pijntje kunnen verdragen en een rotopmerking niet meteen met de Kristallnacht vergelijken.